آلومینیوم

یکی از شگفت انگیز ترین عناصر و در عین حال خطرناک،آلومینیوم است.روش های جالبی برای ساخت مواد پیروتکنیک  از این عنصر در دسترس است.در ادامه مطلب،نقش این عنصر را در برخی ترکیب ها بررسی میکنیم 

در ابتدا بگم یکی دوتا از مطالب این پست،شاید کاملا صحیح نباشه،چون دید خودم رو نسبت به برخی واکنش های آلومینیوم نوشتم. 
کاربرد های احیا کنندگی آلومینیوم،به شدت فراوانه.از مثال های بارزش،میشه به سیم جوش در جوشکاری،ا ک ل ی ل س ر ن ج،ترمایت(خاصیت گلدشمیت یا آلومینوترمی)،لوله های ذوب کننده و...... نام برد. 
فکر نکنم که هیچ چیز به اندازه ی احیا کنندگی آلومینیوم،اینقدر کاربرد مهمی داشته باشه.چون اگه اکسیزن کافی به آلومینیوم گداخته برسه،هر کدام از موارد فوق رو میشه بوجود آورد.در ذیل،به شرح این موارد میپردازم. 
ا ک ل ی ل س ر ن ج:سرنج،اکسید سرب هست که بسیار سریعتر از خیلی از اکسید های فلزی دیگه،اکسیژن آزاد میکنه.

اکسید سرب

اکلیل هم که همون پودر آلومینیوم هست.

پس با چند تا سنگ ریزه،سرنج،اکسیژن آزاد میکنه و طی زمانی کمتر از ثانیه،اکلیل یا همون پودر آلومینیوم ،با اکسیژن ترکیب میشه و انفجار رخ میده! 

سیم جوش:اینجا،مهم نیست که از اکسید چه فلزی استفاده بشه،چون جریان برق،حتی اکسید آهن رو هم تجزیه میکنه.برق که به صورت موضعی به سیم جوش برخورد میکنه،اکسیژن لازم برای احیا کردن بقیه ی اکسید فلز توسط آلومینیوم رو فراهم میکنه و چون واکنش احیا،با تولید گرمای خیلی خیلی زیاد همراهه،فلز وسط سیم جوش رو ذوب میکنه و اتصال بین دو قطعه ی مورد جوشکاری،بوجود میاره.البته از فلزات دیگه مثل کروم هم توی برخی سیم جوش ها استفاده میشه(همچنین،منظور از سیم جوش،سیم جوش های جوشکاری اهنه.

لوله ی ذوب کننده:چند تا فویل آلومینیومی رو به صورت لوله هایی با شعاع مثلا 5/0 سانتی متر در بیارین و حدود 8 تاشو وسط یه لوله ی آلومینیومی دیگه قرار بدین،(سا،از یه لوله زخیم آلومینیومی استفاده کنید).از پشت لوله ها،اکسیژن وارد کنین و یه مشعل جلوی لوله بگیرین،به محض قرمز شدن لوله،مشعل رو کنار بکشین.لوله ها،چنان شعله ای تولید میکنن که برای ذوب حتی فولاد هم کافیه. 
فشفشه:فشفشه هم که از ترکیب پودر آلومینیوم با باروت با دود(باروت سیاه) یا بی دود(نیتروسلولز)،به صورت فشرده و در فضای تقریبا باز درون لوله بوجود میاد. 
و اینها،فقط چند نمونه از کاربرد های احیا کنندگی آلومینیوم بود.